Diyaliz tedavileri, böbreklerin sadece birikime uğrayan atık maddelerin atılması ve vücutta sıvı ve tuz dengesinin sağlanması işlevlerini idame ettirirler. Oysa böbreklerin toksinlerin ve sıvının atılımını sağlamanın ötesinde birçok önemli işlevi vardır. Böbreğin tüm işlevleri, ancak başarılı bir böbrek naklinden sonra geri döner. Böbrek nakli, hastaların yaşam kalitesini artırmasının yanı sıra yaşam süresinin de anlamlı olarak uzamasını sağlar. Aynı zamanda, böbrek naklinin maliyeti de özellikle ilk yıldan sonra diyalize göre daha düşüktür. Bu nedenlerle, son dönem böbrek hastalığının seçkin tedavi yöntemi böbrek naklidir. Diyalize aday veya diyaliz tedavisi gören tüm hastaların böbrek nakli için değerlendirilmesi gerekir. Son dönem böbrek hastalığı gelişen hastalara, mümkünse diyalize başlamadan böbrek nakli yapılması daha idealdir.
Böbrek nakli canlı veya kadavra (beyin ölümü gerçekleşmiş kişi) vericilerden alınan böbreklerle yapılabilir. İdeal olanı kadavra vericilerin kullanılmasıdır. Kan ve doku grubu uyumu olmadan da böbrek nakli yapılabilmekle beraber, nakledilen böbreğin uzun süreli işlevi bakımından alıcı ile verici arasında kan ve doku grubu uyumu olması önemlidir. Kan grubu açısından genel kan transfüzyonu kuralları geçerlidir. Yani, O grubu olan kişi herkese böbrek verebilir, AB grubu olan kişi herkesten böbrek alabilir. A veya B kan grubu olanlar kendi grubundan veya AB grubundan kişilere böbrek verebilir ve kendi grubundan veya O grubundan böbrek alabilirler.
Böbrek naklinden önce alıcı ve vericilerde belli incelemelerin yapılması gerekir. Canlı vericisi olmayan hastalar, organ nakil merkezlerinde kadavradan nakil için gerekli incelemeleri yapılarak Ulusal Böbrek Bekleme Listesine kaydedilir.
Nakledilen böbrek sağ veya sol leğen kemiği boşluğuna yerleştirilir. Eğer herhangi bir sorun yoksa, hastanın kendi böbrekleri yerinde bırakılır. Böbrek naklinden sonra organın reddini önlemek için vücudun bağışıklık sistemini baskılayan ilaçların kullanılması gereklidir. Bu ilaçlara bağlı olarak kan hücrelerinin sayısında azalma, enfeksiyon, tansiyon yüksekliği ve uzun dönemde kanser gibi istenmeyen etkiler ortaya çıkabilir.